ஏன் பெண்ணாய் பிறந்தேன்?

நகரவும் வழியில்லை புறநகர பேருந்துகளில்
நிற்பதில் நான் மட்டும் பெண்
உரசிக்கொண்டே இருக்கின்றான் ஒருவன்
பட்டாம்பூச்சி மீண்டும் புழுவானது
இன்னும் என்னால் நகர முடியாது என்கிறது கடைசி இருக்கை
திரும்பி பார்க்கவும் வழி இல்லை
பாவம் நிற்க இடம் இல்லை போலும், என்று நினைத்து கொண்டேன்
அவன் கீழே இறங்கியவுடன், நடத்துனர் கேவலமாக திட்டினார் அவனை
அப்போதுதான் உணர்ந்தேன் அந்த ஈன பிறவியை
"கன்னத்திலே ஒண்ணு விட கூடாதம்மா " - நடத்துனர்
என்ன செய்வேன் நான்
நடப்பது தவறு என்று கூட நினைக்காதவள்

எது எப்படி இருப்பினும் அவனை ஈர்த்தது என் வெற்று உடல்
எரித்துவிட்டேன் என் உடலை தீயில்
இறந்துவிட்டேன் சில நிமிடங்கள்
ஏன் பெண்ணாய் பிறந்தோம் என்ற கேள்வியுடன்,
என் பிணத்தின் முன் அழுதது வானம் வெளியில்...

எந்த நேரத்தில் சொன்னானோ தெரியவில்லை, பாரதி-
மங்கையராய் பிறப்பதற்கே நல்ல மாதவம் செய்திடல் வேண்டும் அம்மா...





( சில நேரங்களில் பேருந்துகளில் பெண்கள், பிணங்களாய் பயணிப்பதை எடுத்துரைக்க )